Waarom ging ik ook alweer???????
Door: Gerdien
25 Oktober 2006 | Nederland, Maarssen
Nou, nu is het echt bijna zover: nog maar twee dagen en dan vlieg ik naar Suriname. Vraag me inmiddels al dagen af waarom ik ook alweer ging. Ga iedereen (m.n. Jaap) zo vreselijk missen, moet zoveel regelen, ben helemaal alleen, ben bang dat ik knokkelkoorts oploop en het vliegtuig te laat is om mij nog naar bewoonde wereld te brengen, ik -als dat niet gebeurt- in de gevangenis van Venezuela terecht kom en nooit meer vrij kom (ondanks mijn beschermhoes om rugzak met slotje!)of ik gewoonweg neer stort met het vliegtuig van BWI (o.i.d). Blijkt maar weer dat ik teveel pieker. Ondanks gepieker, ben ik voor mijn doen goed voorbereid. Heb zelfs al kamer geregeld in soort sudentenhuis in Paramaribo voor maand januari. Jullie gaan het vast allemaal lezen. Nu eerst maar in dat vliegtuig zitten zaterdag! Liefs Gerdien
-
26 Oktober 2006 - 06:28
Hans:
He Gerdien, lekker normaal toch dat gepieker, hebben we ook voor een examen, voor een moeilijk gesprek, eigenlijk alles waar we het verloop niet van kunnen voorspellen. Lekker piekeren dus, maar vooral de tijd nemen om nog even met Jaap te knuffelen. Ik heb nu nog even vakantie, maar volgende week zal ik je gegiechel zeker gaan missen. Laat lekker veel van je horen op deze site en dan zullen de reacties er zeker voor zorgen dat je minder het gevoel hebt dat je ver weg zit.
Ik wens je een hele goede reis en heel veel memorabele ervaringen.
Tot schrijfs,
Hans -
27 Oktober 2006 - 13:34
Oom Dick:
Lieve Gerdien,
En waarom ga je nu, dat schrijf je niet, moeten we we dat zelf raden?
Desalnietemin wensen we je een voorspoedige reis en een fijn verblijf in Colombia en Suriname toe. En pieker maar niet hoor, ik ben ook nog nooit uit een vliegtuig gevallen en heb toch al heel wat keren de wereld rond gevlogen.
Groetjes van mij en tante Corrie. -
27 Oktober 2006 - 17:32
Wietske:
Dag lieve Gerdien
Ja waarom ga je nu, nou ik weet het wel. Je hebt het er al over zolang als ik je ken en dat is al meer dan mijn (en jouw) halve leven. Dus het is nu of nooit, cq heel veel later.
Heel veel plezier en tot februari!
kus van Wietske -
28 Oktober 2006 - 17:42
Jan-dick:
Ach, je zat in de "waarom-heb-ik-dit-toch-geregeld-want eigenlijk-wil-ik-niet-meer"-fase. Gelukkig ben je er niet in blijven hangen, want vanmorgen ben je daadwerkelijk op het vliegtuig gestapt. Met een dubieus zakje bolletjes mee gegeven door je moeder! Wie had dat ooit gedacht?
We klokken half 8 's avonds in hier, dus jij zal nu wel in Suri-land zitten. Bij leven en welzijn en geen vertraging.
Ik ben benieuwd naar je verhalen! Tot schrijfs.
Liefs.
-
29 Oktober 2006 - 10:26
Mirjam:
Ja, helemaal zeker weten doen we natuurlijk niet of je in het vliegtuig gestapt bent of door de douane bent gekomen met je bolletjes.
Ik ga je iig heel erg missen, maar ik denk dat je dat wel weet. Misschien moet ik maar een surroaat grote-zus vinden. Jan Dick, kan jij niet minder gaan werken, zodat we af en toe koffie kunnen drinken? :-P -
29 Oktober 2006 - 11:57
Jj:
Waar ben jij.nu????
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
