Beter 'n halve onderbroek dan een bloot achterwerk

Nou daar is ze weer. Gisteren al weer laatste dag in Claudia A. Huis gehad. Gaat zo snel. Morgen komt Kim en dan heb ik dus nog drie weekjes vakantie in Suriname, om 11 februari om 9 uur 's morgens op schiphol te staan. Gelukkig heb ik dan nog twee weekjes om weer in Nederland te aarden en dan begin ik 26 februari weer te werken. Zo, Hans ben je op de hoogte!

Maar goed gaat dus veel te snel. Wil niet weg! Heb dus ook de storm die Nederland heeft aangedaan niet gemist. Hoorde ik ook pas gisteravond laat. Is mam weggewaaid? Wij hadden gister een tropische bui en ben dus heel hollands op fiets zeiknat geregend. Want het is nog altijd regenseizoen, wat niet heel erg is: het is wat koeler (29/30 graden) dan in het droge seizoen en je hebt bijna elke dag wel flinke regenbui.

Verder zou ik jullie vertellen van de hiv-enquetes. Was echt reuze interessant om na te gaan hoe mensen erover denken. Er is duidelijk verschil tussen bevolkingsgroepen: zo zijn de creolen over het algemeen zeer goed op de hoogte van hoe hiv wordt overgebracht en wat je dus moet doen om dat te voorkomen. Veel mensen zeggen echter dat jongeren dus wel weten dat je condoom moet gebruiken en je regelamtig moet laten testen, maar ze nonchalant zijn en het gewoon niet doen. De 4/5 hindoestanen die we hebben geinterviewd waren echt veel conservatiever en hebben nog een flink aantal vooroordelen ten aanzien van mensen met hiv/aids. Maar goed, dat waren dus 4/5 van de 100 enquetes dus mag je natuurlijk geen algemene conclusies uit trekken (maar doe dat toch). Verder zijn de cijfers in suriname vaag: er wordt gezegd dat er 9000 mensen zijn met hiv of aids. Dat aantal schijnt in de afgelopen jaren flink gegroeid te zijn. Maar volgens mij zijn er gewoon ontzettend veel mensen die het stil houden en dus niet in die cijfers zijn meegenomen. Aangezien wij onder de 100 enquetes die we afnamen, en dat was niet elk huis in de straat en elke straat in de wijk Ababroki, 4/5 mensen met hiv/aids zijn tegen gekomen, vrees ik dat et cijfer in het echt iets hoger lag. Meest indrukwekkende was het bezoek aan een client van het Claudia A. Huis: een mevrouw met een vergevorderd stadium van aids, die erg ziek lag te zijn in bed. Om haar heen haar twee puberdochters en haar ouders, die allemaal weten dat het heel snel afgelopen kan zijn.
En toch raar: het grijpt me niet zo aan als ik van te voren zou denken. Heeft waarschijnlijk te maken met dat het vrij snel soort van normaal wordt (ook bijvoorbeeld van hoe er met kinderen in tehuis wordt omgegaan) en wat ook belangrijke factor is, is dat mensen zelf lijken te berusten in hun situatie.

Deze week heb ik voornamelijk gespeeld met de kindjes, mee gedacht over training die gegeven gaat worden en tips gegeven en toen was het al weer mijn laatste dag. Gisteren waren echt groot deel van de kindjes (en zusters) ziek: griep. En dat verspreidt zich in zo'n huis dan echt in mum van tijd. Foto's genomen van lieve baby. Jullie zullen het schattigheidsgehalte zien, jongens.

Gisteren was Lee, amerikaan uit Kajana, in de stad. Dus hebben we met Janneke, Ivo, Daniel, Lee en ik, weer even 'Kajana' gehad. Was erg gezellig!

Nou, dat was mijn verhaal alweer. Ga nu maar weer winkelen. En nee, er is hier geen H&M, wat ik heel komisch idee vind. Wel heel veel chineze winkeltjes en natuurlijk ook wat andere winkels. Veel bling, bling en synthetische dingen. Dus goed snuffelen en dan kan je ook wel leuke dingen vinden, maar vrees dat ik hier wel beetje vervormde kledingsmaak heb gekregen, dus graag vrijwilligers die dat in de eerste week dat ik thuisben zo snel mogelijk weer omvormen.

Dat was het dan echt. Nog even een leuke surinaamse spreuk die niet op het verhaal slaat, maar o zo leuk is: ' beter een halve onderbroek, dan een bloot achterwerk', wat betekent dat je niet alles kan hebben.

Tot gauw! Kus, Gerdien